W dniu 10 marca 2016 r. uczniowie naszej szkoły obejrzeli spektakl pt. "Zdążyć przed Panem Bogiem". Sztukę zagrali aktorzy Teatru Lektur Szkolnych z Kielc

.Bohaterów, tj. Marka Edelmana oraz autorkę reportażu Hannę Krall, grali: Marek Tercz i Magdalena Jarek. Odtwórca głównej roli to znany scenarzysta, reżyser, poeta, pieśniarz, bard i kompozytor urodzony w 1954 roku. Jest laureatem wielu nagród. 

Na scenie stolik i dwa krzesełka. Młoda kobieta staje przed publicznością i zaczyna obrazowo przedstawiać, czym było getto ( "coś w rodzaju klatki dla ludzi"), ilu ludzi codziennie wywożono do gazu ( "Zastanawiacie się Państwo, dlaczego akurat dziesięć tysięcy, a nie np. osiem czydwanaście?Wywożono akurat dziesięć tysięcy, bo tyle mogły przerobić komory gazowe."). Na koniec wyjaśnia w jakim celu powstała sztuka "Zdążyć przed Panem Bogiem" : "... bo głowy, to jabym sobie nie dała uciąć, że Państwo się nigdy w takiej klatce dla ludzi nie znajdziecie. Pamiętajcie, żebyście się nigdy do takiej klatki nie dali zapędzić i żebyście nigdy nikogo do takiej klatki nie zapędzili."

Po krótkim wprowadzeniu w tematykę, niespodziewanie – zza widowni - wchodzi aktor, odgrywający rolę Marka Edelmana. Od tego momentu zaciera się granica między rzeczywistością a sztuką. Ascetyczna scenografia, brak rekwizytów, efektów specjalnych  - mimo tego widz czuje, że jest w getcie, wychodzi poza jego mury razem z Markiem, ale tylko po to, żeby- jak duch,   za chwilę do niego wrócić i codziennie patrzeć na śmierć.

Po co Żydzi rozpoczęli powstanie w getcie? Kto i dlaczego był bohaterem? Czym w ogóle było wówczas bohaterstwo? Godna śmierć - co to takiego? Takie pytania spektakl "Zdążyć przed Panem Bogiem" stawia, na niektóre z nich daje również odpowiedź.

Warto również wspomnieć o muzyce, która przewijała się przez całą sztukę.  To pieśń, którą - jak mówiono - cicho śpiewały stare Żydówki ludziom idącym na śmierć. Śpiewały tak cicho, że słychać było bicie ich serc. Śpiewały tak cicho, ...  bo były głodne.

Uczniowie uczestniczący w Spektaklu w odpowiedni sposób reprezentowali Szkołę. Widać było zainteresowanie i poruszenie. Tematyka i wysoki poziom artystyczny przedstawienia zrobił na młodzieży ogromne wrażenie..

Dziękujemy Wam za Waszą wrażliwość i dojrzałość.

Organizatorki:Karina Mazurek-Błażejewska i Wioletta Zboińska

"...Wtedy zrozumiałem że najważniejsze ze wszystkiego jest nie dać się wepchnąć na beczkę. 
Nigdy, przez nikogo..." Marek Edelman